اتوماسیون سازی کارها

اتوماسیون سازی کارها

به فرایندی گفته می‌شود که در آن دخالت انسان حداقل باشد. و از ابزارهای کنترلی (مثلاً کامپیوتر) به منظور هدایت و کنترل ماشین آلات صنعتی و فرایندهای تولید استفاده شود.

اتوماسیون سازی کارها از ماشین آلات یا نرم افزارها برای انجام کارهای تکراری، کارهای خطرناک یا کارهایی که نیاز به قدرت، انعطاف پذیری و استقامت قابل توجهی دارند استفاده می‎کند. اتوماسیون کار اغلب زمان پردازش را تسریع می‎کند. ضمن اینکه ماشین آلات و ربات‎ها می‎توانند جایگزین انسان‎ها شوند و تا ارتفاع بیشتری بالا بروند، بار بیشتری بکشند و بیشتر از انسان تولید کنند.

یکی از فرم‎های اتوماسیون، دیجیتالی شدن است. دیجیتالی شدن در واقع دارایی‎ها، عملیات‎ها و ابزارهای موجود را به صورت آنلاین درمی‎‎آورد و در عین حال از ماشین‎ها هم به عنوان اهرمی‎ برای جمع آوری داده‎ها، نظارت بر داده‎ها و گزارش وقایع، استفاده می‎نماید.

نتیجه نهایی اتوماسیون و دیجیتالی شدن، یک مدل کسب و کار کارآمدتر، مقرون به صرفه تر و نیروی کاری با بهره وری بالاتر است. بدین ترتیب ماشین‎ها و نرم افزارها، انسانها را برای انجام کارهایی که نیاز به تفکر خوب و ارتباطات بین فردی دارد، آزاد می‎کنند. علاوه بر این اتوماسیون سازی کارها، مشاغل مربوط به توسعه و نگهداری فرآیندهای خودکار، سخت افزارها و نرم افزارها را نیز به وجود می‎آورد. اتوماسیون سازی و دیجیتالی شدن در کنار هم می‎توانند بهره وری بالاتر، کیفیت بالاتر و کاری با خطاهای کمتر به سازمانها ارائه دهند. با این حال، امروزه برخی شرکت‎ها و کشورها این تکنولوژی‎ها را به طور متناقض به کار گرفته اند.

اتوماسیون AI  چیست؟

هوش مصنوعی (AI) از الگوریتم‎ها و داده‎ها استفاده می‎کند و کامپیوترها بر اساس آن  می‎توانند یادگیری و تصمیم گیری انسان را تقلید کنند. یک الگوریتم، اطلاعات و قوانینی را که حاکم بر آن اطلاعات است، به دست می‎آورد و به کمک آنها امکان تصمیم گیری را به وجود می‎آورد. این قابلیت از طریق یادگیری ماشین امکان پذیر است و نیاز به برنامه نویسی صریح را از بین می‎برد. امروزه، اتوماسیون هوش مصنوعی می‎تواند طراحی فرآیندهای کسب و کار را به عهده گرفته، معاملات را انجام داده و به مشتریان خدماتی را ارائه دهد.

یادگیری ماشین، پیش برنده اتوماسیون پیشرفته تر

یادگیری ماشین و هوش مصنوعی (AI) اشکال جدیدی از اتوماسیون سازی “هوشمند” را امکان پذیر می‎کنند. وقتی نرم افزار شروع به یادگیری می‎نماید، سازگارتر می‎شود. تکنولوژی‎های نوظهور، نه فقط کارهای تکراری اساسی، بلکه اتوماسیون سازی کارهای مرتبه بالاتر را نیز ممکن مینمایند.

به نقل از پژوهشگران، در حال حاضر در زمینه اتوماسیون سازی کارها توجه زیادی به مواردی شده است که انسان نمی‎خواهد انجام دهد. اما آنچه که در آینده اتفاق می‎افتد این است که اتوماسیون فقط مربوط به خودکارسازی کارهایی نخواهد بود که امروز بشر آنها را انجام می‎دهد، بلکه این امر در مورد تحقق فرصت‎های بالقوه نیز خواهد بود.

هرچه مجموعه داده‎ها کامل تر و در دسترس تر شوند، و هرچه نرم افزار به منابع بیشتری توجه کند و از داده‎های بیشتری استفاده نماید، اطلاعات متنی در تصمیم گیری‎های انسانی بهبود می‎یابد. بنابراین، یادگیری ماشین به عنوان یک مکمل و شاید یک پیشرفت برای دانش بشر عمل می‎کند. اگر این قابلیت‎ها را بتوان با اطلاعات محافظت شده در اینترنت اشیاء (IoT) ترکیب نمود، امکانات به ظاهر بی پایان می‎آیند.

امروزه برنامه‎های یادگیری ماشین در جهت تجربه‎های جذابتری برای کاربران در حال تغییر هستند. به عنوان مثال، گروه سیج (Sage ) شرکت نرم افزاری بریتانیایی، برای اینکه چت‎های بخش خدمات مشتریان انسانی تر به نظر برسند، عمدا “نواقصی” را در هوش مصنوعی خود ایجاد کرده است. سؤال یک کاربر ممکن است قبلا توسط یک چت بات پاسخ داده شده باشد، اما سیج یک تأخیر جزئی به معنای “تفکر”، و سپس شکل بیضی به معنای تایپ کردن در سیستم خود ایجاد نموده تا تعامل با مشتری را به شیوه ای انسانی تر شبیه سازی کند. بازخورد اولیه کاربران از این ویژگی بسیار مثبت بوده و این نشان دهنده تمایل افراد به یک تجربه تعاملی انسانی تر است که کمتر شبیه به ماشین باشد.

برای انسان‎ها، شوک رویارویی با جهانی که به طور فزاینده ای به سمت اتوماسیون سازی کارها پیش می‎رود می‎تواند دشوار باشد. برای ادغام موفقیت آمیز اتوماسیون در زندگی انسان، باید تلاش گسترده‎ای در زمینه آموزش مردم و توضیح اینکه اتوماسیون چیست، چه چیزی نیست و چه معنایی برای آنها دارد، آغاز ‎شود. کاربران اغلب در ابتدا از توانایی‎های اتوماسیون سازی غافلگیر می‎شوند. اولین باری که به طور خودکار چیزی را می‎بینند، احساس خوشحالی و همچنین  اندکی ‎ترس می‎کنند. این قضیه بیشتر یک چالش آموزشی است و نه یک مشکل فنی.

چه تعداد شغل در راستای اتوماسیون سازی کارها از دست میروند؟

مشاغل روتین، کاندیداهای اصلی برای اتوماسیون سازی هستند. برخی از این کارها عبارتند از: تله مارکتینگ یا بازاریابی از راه دور، رانندگی تاکسی، حسابداری، فروش و پشتیبانی دفتری. با توجه به تکنولوژی فعلی، تقریبا ۳۰ درصد از کارها در ۶۰ درصد مشاغل می‎توانند به صورت خودکار انجام شوند. بسیاری بر این باورند که تا سال ۲۰۳۰، اتوماسیون سازی کارها، ۱۵ درصد از پرسنل را در سراسر جهان از کار برکنار می‎کند. این آمار شامل کارهای بدنی، مشاغل ساختارمند و حدود نیمی ‎از کارهای روتینی است که مردم انجام می‎دهند.

اما ما نمی‎توانیم به طور تصادفی همه چیز را خودکار کنیم. به گفته جیمز مانیکا رییس انستیتوی جهانی مشاوره کسب و کار مک کینزی، “فعالیت‎ها به حدود هشت دسته تقسیم می‎شوند و سه مورد از آنها شامل کارهایی هستند که با قابلیت‎های موجود به راحتی می‎توانند اتوماسیون سازی شوند. جالب اینجاست که این سه گروه تقریبا نیمی ‎از فعالیتهای اقتصادی یک دنیای کاری پیشرفته را به خود اختصاص می‎دهند. اما بیان اینکه ۵۱ درصد از فعالیت‎ها به راحتی اتوماسیون سازی می‎شوند، به معنای این نیست که ۵۱ درصد از مشاغل از بین می‎روند. زیرا می‎دانیم که هر شغل شامل ۲۰ یا ۳۰ نوع فعالیت مختلف است که در آن جمع شده اند. “

با اتوماسیون سازی کارها، مشاغل قبلی تغییر کرده و مشاغل جدید ظاهر خواهند شد

در سال ۱۹۹۹، وزارت کار آمریکا گفت که ۶۵ درصد از کودکان مدرسه‎ای در آینده در شغلی مشغول به کار خواهند بود که هنوز اختراع نشده است. تقریبا سه چهارم از وظایف انجام شده توسط برنامه نویسان قبل از سال ۱۹۹۵ و طلوع شبکه جهانی وب وجود نداشت. از طرفی یک سوم از مشاغل جدید ایجاد شده از سال ۱۹۹۰ نیز، شامل مشاغل جدید در زمینه سخت افزار، نرم افزار و توسعه برنامه‎ها و مدیریت IT هستند که قبلا وجود نداشته اند.

در آینده نزدیک و در راستای اتوماسیون سازی کارها، حدود ۶۰ تا ۳۷۵ میلیون نفر از نیروی کار سراسر جهان، در مشاغل جدیدی مشغول خواهند بود که امروزه وجود ندارند. در حال حاضر برای مشاغلی که نیاز به مهارت‎های تکنولوژیکی بالایی دارند با کمبود نیروی کار مواجهیم. به عنوان مثال، در حال حاضر کسری ۲۵۰ هزار موردی برای متخصصین علم داده‎ وجود دارد.

سالهاست که بشر نگران جایگزینی با انواع ربات‎ها است. دویست سال پیش، کارگران کارخانجات پشم و پنبه لادیت انگلیس (Luddite) به دلیل وحشتی که در مورد از دست دادن شغل خود داشتند، ماشین آلات را خراب کردند. اما بر اساس الگویی که با نام مغالطه لادیت شناخته می‎شود، با ظهور تکنولوژی‎های جدید کارهای قبلی از بین نرفتند. بلکه ماشین آلات مکمل تلاش‎های بشری گشتند. امروزه رباتها چیزهای سنگینی را که قبلا توسط انسانهای قوی و تنومند حمل می‎شدند، از روی زمین بلند کرده و حمل می‎کنند.

آیا اتوماسیون سازی کارها، اشتغال را کاهش میدهد؟

آیا باید خوش بین باشیم یا بدبین؟ یکی از بحثهای اصلی پیرامون تأثیر هوش مصنوعی و اتوماسیون سازی کارها این است که آیا بعد از اتوماسیون، کار کافی وجود خواهد داشت یا خیر. به عقیده صاحبنظران ربات‎های صنعتی عمدتا از رشد آهسته ۱۰ تا ۱۵ سال گذشته، عقب مانده اند. اما دنیای کار فقط تحت تأثیر اتوماسیون قرار نخواهد گرفت. با از دور خارج شدن کارگران سالخورده، در مشاغل فعلی نیز جا برای نیروی کار جدید باز می‎شود. واقعیت این است که بسیاری از جمعیت‎ها در اقتصادهای پیشرفته در حال پیر شدن هستند. تقاضا برای برخی از حرفه‎ها در چین به ۱۲۲ درصد، در هند ۲۴۲ درصد و حتی در ایالات متحده ۱۸ درصد افزایش یافته اند. کمبود کارمندان در ژاپن آنقدر شدید است که اتوماسیون یک ضرورت محسوب می‎شود. رشد جمعیت ژاپن از سال ۲۰۱۰ متوقف شده و حتی در فرهنگی که ذاتا کار کردن ارزش تلقی می‎شود، دولت مجبور شده است محدودیت‎هایی را تعیین نموده و اضافه کاری ۱۰۶ ساعته طی یک هفته یا بیشتر تعریف نماید.

موانع جهانی اتوماسیون سازی کارها

اگرچه اتوماسیون سازی در حال حاضر اتفاق می‎افتد، اما امری بلافاصله و همگانی نیست. در واقع ممکن است ۲۰ سال طول بکشد تا اتوماسیون به پتانسیل کامل خود برسد. اتوماسیون سازی کارها و دیجیتالی شدن در حال حاضر به طور ناموزون بین شرکت‎ها و کشورها توزیع شده است. صنایع خدمات مالی، خودروسازی، کسب و کارهای رسانه‎ای، صنعت ارتباطات از راه دور و شرکت‎های فناوری، با رشد بالای بهره وری و رشد دستمزدها به سرعت پیشرفت کرده و از مزایای آن بهره مند شده اند.

عرصه‎های دیگری مانند بیوتکنولوژی، فناوری نانو، انرژی، مراقبت‎های بهداشتی و آموزش نیز می‎توانند از اتوماسیون و دیجیتالی شدن بهره مند شوند، اما برخی موانع فرهنگی و لجستیکی در این میان وجود دارند.

هوش مصنوعی، اتوماسیون و رباتیک اکنون می‎توانند چیزی بیش از سرعت یا قدرت به کارهای موجود بیفزایند. ماشین آلات قادر به انجام کارهایی به خودی خود هستند. ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما در عین حال که ماشین‎ها می‎توانند با الگوهای فانتزی مطابقت داشته باشند، در نهایت هنوز گنگ هستند. به علاوه، توسعه همه کارهای مورد نیاز به کمک اتوماسیون هزینه زیادی دربر خواهد داشت. اگر امروز به اندازه کافی کارگر وجود دارد که می‎توانند تقاضا برای نیروی کار را پر کنند، ممکن است ارزانتر باشد که به جای مواجهه با هزینه و آشفتگی اتوماسیون، انسان‎ها کارها را انجام دهند.

در ادامه به برخی از مشکلات فعلی در مورد اتوماسیون سازی کارها اشاره شده است:

  • در دسترس بودن داده‎ها: هوش مصنوعی برای کار خوب، غالبا به داده‎های زیادی نیاز دارد.
  • انحرافات ممکن: بررسی داده‎ها در سیستم‎های اتوماسیون می‎تواند منجر به پیش داوری یا انحرافات ناخواسته (بر اساس نمونه‎ها یا معیارهای نامناسب) گردد.
  • مشکل در اجرا: آماده سازی زیرساخت‎ها، افراد و فرآیندهای مربوط به هوش مصنوعی و اتوماسیون سازی کارها می‎تواند یک چالش اساسی ایجاد نماید.
  • تناسب ضعیف: ماشین آلات نسبت به افراد سازگاری کمتری دارند. برای مثال در زمینه تولید، اتوماسیون ممکن است فقط برای شرکتهای بزرگ مناسب باشد، نه برای فروشگاه‎های متوسط ​​و کوچک.
  • نگرانی‎های مربوط به حریم خصوصی و سوءاستفاده: این مسئله می‎تواند در مورد جمع آوری داده‎ها ایجاد شود.
  • مقاومت در برابر پذیرش: اگر کارکنان و سهامداران را در فرآیند اتوماسیون سازی کارها وارد نکنید، فرآیند شما ناموفق خواهد بود.

چرا نیروی انسان هنوز در آینده کاری فاکتور مهمی است؟

اتوماسیون می‎تواند سطح بالاتری از بازدهی را ایجاد نموده و کیفیتی بهتر با خطاهایی کمتر ارائه دهد. همچنین می‎تواند ناهنجاریهای تولید را پیدا کرده و کارهای خطرناک را پوشش دهد. این قابلیت‎ها زمان را برای انسان آزاد می‎کند تا بتواند روی کارهای مهمتری که نیاز به لمس از نزدیک دارند، تمرکز نماید. نتیجه آن وجود یک کسب و کار کارآمدتر، مقرون به صرفه تر و نیروی کار سازنده تر خواهد بود. اما به یاد داشته باشید که اتوماسیون هنوز به انسان نیاز دارد که به او بگوید چه باید بکند.

مشاغلی که از اتوماسیون سازی کارها در امان هستند

وجود انسانها هنوز هم برای کارهایی که پیچیده، خلاقانه یا مشارکتی باشند لازم است. مشاغلی که در زیر به آنها اشاره شده، حتی در آینده نیز به صورت خودکار انجام نخواهند شد:

  • پیمانکاران، فریلنسرها و کارگران مستقل
  • افراد خلاق، هنرمندان، دانشمندان، محققان و دانشگاهیان
  • مشاغل مبتنی بر روابط پیچیده ای که نیاز به همدلی و دلسوزی دارند (پرستاران، لوله کش‎های اضطراری، توانبخش‎ها و معلمان)

اتوماسیون سازی کارها چگونه هدف و معنی کار را تغییر میدهد؟

اقتصاددان جان مینارد کینز در مقاله خود در سال ۱۹۳۰ با عنوان “چشم اندازهای اقتصادی برای نوه‎های ما”، هفته‎های کاری ۱۵ ساعته برای نیروی کار آینده پیش بینی کرده بود. اما ما به ویژه در ۲۰ سال گذشته و با وجود استفاده گسترده از تکنولوژی کامپیوتر و تلفن همراه، نسبت به این پیش بینی ساعات طولانی تری را در هفته کار می‎کنیم(و بسیاری از ما با دستمزد کمتر).

اتوماسیونی که خوب به کار گرفته شده باشد می‎تواند بهره وری را بالا ببرد و آزادی را فراهم کند که به گفته ارسطو بالاترین دستاورد زندگی است. همچنین برای برخی از فرهنگ‎ها، کار کردن امری صحیح و قابل ستایش است. برتراند راسل در سال ۱۹۳۲ نوشت: ” اعتقاد به فضیلت کار، آسیب‎های زیادی را در جهان مدرن سبب می‎شود. جاده خوشحالی و سعادت باید از میان تضعیف سازمان یافته کار عبور کند. اگر افراد شغلی که روزشان را پر کند نداشته باشند، چگونه با این وضعیت مقابله کنند؟ “

و در مورد کارفرمایان چطور؟ در حال حاضر، خود- اتوماسیون سازی(که در آن کارکنان شغل خود را برای افزایش بهره وری و کاهش تلاش خودکار می‎کنند) باعث شده است که کارمندان مبتکر شغل خود را از دست بدهند. چرا که دیگران خلاقیت‎های هوشمندانه آنها را از ترس از دست دادن مالکیت معنوی اختصاص داده شده به اتوماسیون مخفی می‎کنند. همچنین از ترس تمام شدن کاری که با تلاش کمتری همراه است. اما آیا خود-اتوماسیون سازی می‎تواند به عنوان مهارت دیگری تلقی شود و کارآیی را به عنوان بخشی از توضیحات شغلی معرفی نماید؟

تسکین درد گذار

پیشروی مداوم اتوماسیون سازی کارها بحث در مورد آینده دنیای کاری که کاملا خودکار شده است را برمی‎انگیزد. به طور طبیعی کارآیی، راحتی و سودآوری در صدر فهرست قرار دارد، اما نگرانی‎هایی درباره سرنوشت کارگرانی که شغل آنها به طور خودکار از دور خارج می‎شود، به وجود می‎آید. چندین پیشنهاد برای حمایت از افراد برکنار شده در دنیای فزاینده اتوماسیون سازی کارها وجود دارد؛ از جمله برنامه‎های بازآموزی و درآمد عمومی ‎جهانی.

وقتی صحبت از حمایت از افراد باقیمانده در یک اقتصاد خودکار به میان می‎آید، سؤالات بیشتر از پاسخ‎ها هستند و دیدگاه‎های رقابتی بسیاری وجود دارند. برخی پیش بینی می‎کنند که دسترسی گسترده به فرصت‎های آموزشی و شبکه ای، به کارگران فرصت بازسازی شغل خود و یافتن راهی در اقتصاد جدید برای حمایت از خود و خانواده‎هایشان را می‎دهد.

در واقع همان نوع تکنولوژی که برخی کارگران را برکنار می‎کند، فرصت‎های جدیدی را نیز پیش رویشان باز خواهد کرد. زندگی کاری به حدی تغییر یافته است که در واقع هر یک از افراد کارگزار آزاد خودشان هستند. بنابراین توانمندسازی افراد از طریق ابزارها و اجتماع آزاد، موضوعی است که در ۱۰ سال گذشته به عنوان یک راه حل برای این مشکل به آن پرداخته شده است.

برخی دیگر، مانند جیمز والاس، بنیانگذار دانشگاه اکسپوننشیال آلمان ( Exponential)، آینده ای خودکار را می‎بینند که مفهوم متعارف شغل در آن کنار گذاشته می‎شود. والاس بر این عقیده است که با در آغوش گرفتن تکنولوژی پیشرفته و اتوماسیون سازی کارها، افراد می‎توانند بدون نیاز به یک شرکت سنتی و سلسله مراتبی، برای خود درآمد ایجاد کنند. والاس می‎گوید: “ما هم اکنون در حال گذار از چیزی هستیم که ناگوار اما ضروری است. گفتگو باید بر سر این باشد که چگونه می‎توان دردهای رو به رشد را کاهش داد. واقعیت این است که تأثیر نهایی اتوماسیون سازی کارها چیزی است که برای همه بسیار مثبت است.”

ناامنی اقتصادی که کارگران از کار بیکار شده آن را احساس می‎کنند بسیار واقعی است، اما اتوماسیون دشمن نیست. در عوض، والاس امیدوار است که بتوان مردم را در مورد استفاده از این تکنولوژی قدرتمند برای ایجاد درآمد خودشان – از طریق ایجاد جامعه کارآفرینان و شرکتهای کوچک – آموزش داد. ” اگر بتوانیم راهی پیدا کرده و اطمینان حاصل کنیم که همه ما به اندازه کافی غذا، پوشاک و سرپناه داریم، اجازه پیدا می‎کنیم که از ویژگی‎ها و توانایی‎های منحصر به فرد خود دوباره استفاده کنیم.  و به این ترتیب می‎توانیم این ویژگی‎ها را ارتقاء داده و آن را به عنوان یک کالا یا خدمات بفروشیم و بنابراین بر درآمد خود بیافزاییم.”

اتوماسیون سازی کارها برای بهره‎وری و سودآوری

اتوماسیون فرآیندها باعث صرفه جویی در وقت شده و اجازه می‎دهد منابع در جایی دیگر مصرف شوند. این بدان معناست که شرکت‎ها می‎توانند کوچکتر و چابک تر باقی بمانند.

افزایش کارایی، بهره وری و هزینه‎های پایینتر همگی به حاشیه سود سالمتر برای مشاغل کوچک و بزرگ تبدیل می‎شوند. اینکه چگونه اتوماسیون سازی کارها در آینده اقتصاد را به طور کلی تغییر خواهد داد، چیزی است که باید منتظر ماند و آن را مشاهده کرد. با این حال، به نظر می‎رسد که ما به سمت آینده ای با اتوماسیون بیشتر در حال حرکت هستیم. این بدان معنی است که برای مشاغل، کارگران و مصرف کنندگان موضوعات زیادی برای بحث وجود خواهد داشت. با این وجود یک چیز قطعی به نظر می‎رسد: اگر بتوان کاری را خودکار کرد، حتما خودکار خواهد شد.

منبع: وب سایت جهان مدیر

اتوماسیونمدیریتحسابداریمدیریت صنعتیصنعتاتوماسیون سازیهوش مصنوعی